Een initiatief van kinesioloog Henk Visser (Doesburg)

Posts tonen met het label Phoenix. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Phoenix. Alle posts tonen

14 oktober 2016

Tips bij het afbouwen van antidepressiva

Van een deelneemster aan het Phoenixtraject.

Als je antidepressiva aan het afbouwen bent, heb je vaak last van ontwenningsverschijnselen. Om die op te vangen, kan je van alles doen. Het is mij erg goed bevallen, om me te laten begeleiden via het Phoenixtraject. Maar daarnaast kan ik iedereen aanraden die wil stoppen met antidepressiva, ook zélf de nodige maatregelen te nemen, om het afbouwen te vergemakkelijken. En: om jezelf te helpen het goed vol te houden.

In het algemeen is het natuurlijk zo, dat met de nodige regelmaat voldoende eten, drinken, frisse lucht inademen, bewegen, ontspannen en slapen, het beste is voor iedereen, ook voor mensen die geen antidepressiva gebruiken. Ik heb gemerkt dat dit een nóg grotere rol speelt, als je antidepressiva gaat afbouwen. Behalve het advies om bij voorkeur geen alcohol, suiker, chips en andere (te) zoute dingen te nemen, zijn er tijdens een afbouwperiode nog een aantal dingen extra belangrijk.

Laat ik beginnen met vocht. Zorg dat je altijd een flesje (bron)water bij je hebt. Water is van levensbelang bij het afbouwen (meer dan ooit). Drink zo veel mogelijk water! Of anders vruchtensap, zo zuiver mogelijk. Ook fruit doet erg veel goed, het zuiverste vruchtensap dat er bestaat! (Bij mijn afbouwen, bleek speciaal een appel wonderen te verrichten!) Als je in een dip belandt, wat bij het afbouwen zo af en toe kan gebeuren en wat altijd onverwacht komt, zijn water en fruit van levensbelang. Je knapt er zienderogen van op! Je helpt je lijf én je geest om weer op te krabbelen. Je kunt weer helder nadenken en ‘wilt wel weer verder’, letterlijk en figuurlijk.

Behalve voldoende vocht, kan ik je ook aanraden om altijd wat (gezonde) koekjes bij je te hebben, of noten en rozijnen, of een banaan. Mocht je onverwacht in een dip schieten, dan helpen deze bronnen vól goede energie je weer overeind!

Nog een tip bij een dip: blijf in beweging. Ga niet liggen of slapen, geef er niet aan toe. Blijf doorgaan met waar je mee bezig bent. Het is logisch dat je tempo wat lager wordt als je je niet goed voelt, maar blijf tóch in beweging!
En: blijf niet alleen. Roep de steun in van iemand die je na staat, op je werk een goede collega bijv., die op de hoogte is van je afbouwen en die je van te voren hebt verteld dat dit soort dipmomenten kunnen voorkomen. Dit kan natuurlijk ook je partner, vriendin, of je buurvrouw zijn, het maakt niet uit. Als het maar iemand is die je vertrouwt. Zeg dat je het even moeilijk hebt, vraag of die persoon bij je in de buurt wil blijven en je in de gaten houdt, of je water of iets gezonds te eten brengt. Zo kom je er op eigen kracht wel weer doorheen, door die dip. Want hoe lastig ook: het blijft een tijdelijk iets en het gaat weer voorbij. Ook al voel je dat niet zo, als je er middenin zit. Geloof me: het gaat weer voorbij! En daarna weet je: oh, dat was er weer één, gelukkig hebben we die weer gehad. Probeer het te zien als een (tijdelijke) stap terug, die nodig is om er daarna weer twee of drie vooruit te kunnen maken.

11 augustus 2009

Na een jaar Phoenix

Na een jaar Phoenix-traject is het goed eens terug en vooruit te blikken. Zoals gebruikelijk loopt ook dit project anders dan eerst werd verwacht en blijft het nodig steeds aanpassingen te doen.

Allereerst blijken mensen met depressieve klachten zeer terughoudend bij het nemen van nieuwe initiatieven. Dit maakt dat het een moeilijk te bereiken doelgroep is.
Ten tweede blijken de meeste mensen die zich aanmelden, al begonnen te zijn met (vaak te snel) afbouwen, maar ze lopen daarin vast en zoeken dan (pas) hulp. Eigenlijk te laat.
Ten derde zijn de oorzaken van het gebruik van antidepressiva zo divers dat daar geen algemeen beeld van valt te geven. Wel valt ons op dat in het overgrote deel er sprake is van een niet geringe opeenstapeling van negatieve gebeurtenissen en ervaringen vaak al vanaf de vroegste jeugd.
Ten vierde blijken het allemaal gevoelige, goedbedoelende mensen, die niet goed hebben geleerd hoe daarmee om te gaan en die geen ‘nee’ kunnen zeggen. Ze proberen zich steeds krampachtig aan te passen om de boot van de samenleving niet te missen.

Samenleving
Onze verhardende en steeds snellere samenleving maakt het voor hen extra moeilijk mee te blijven doen. Er treedt overbelasting op als gevolg van ervaringen in het verleden en heden en een onvermogen hier mee om te gaan. Uitputting is het gevolg en een tekort aan energie. Het gevoel machteloos te zijn ondermijnt verder het zelfbeeld. Reserves worden aangesproken en opgemaakt door op de oude voet verder te gaan. De weerstand laat het dan nog verder afweten en men kan het geheel (verleden, eisen en verwachtingen van de omgeving en de behoefte het goed te willen doen) niet meer aan en komt in een gat terecht.

Doorvragen
Wat mij opvalt is bij doorvragen of er al iets gedaan is aan de oorzaken uit het verleden door gesprekken met een psycholoog of psychiater, dat dit vaak niet is gebeurd. Er werd volstaan met tips om de situatie beheersbaar te houden of overgegaan tot het eenvoudigweg geven van medicatie zonder verdere ’behandeling’. Deze mensen krijgen steeds een herhaalrecept en verdere zorg ontbreekt. En omdat zelf initiatieven nemen teveel energie vereist, blijven ze daar in steken. Ook zijn ze kopschuw geworden doordat er nooit voldoende aan de oorzaken gedaan kon worden.
Er is dus wel degelijk een grote groep gebruikers die geen zorg meer krijgt of wil, ook al wordt dit meestal door de werkers uit het reguliere veld ontkend.

Aanpak
Ons is gebleken dat het van groot belang blijft bij het bestrijden van depressie en angst, om eerst vaardigheden eigen te maken die helpen een eventuele terugval op te opvangen, al dan niet met hulp van buiten.
Een goede energiebalans is daarnaast van belang. Energievretende gaten moeten eerst gedicht worden, voordat er afgebouwd kan worden, kortom: het verleden moet eerst een plek krijgen.
Voedingssupplementen helpen het eventuele afbouwen te ondersteunen en helpen daarbij de energie op pijl te houden.
Te snel afbouwen is funest!
Tijdens het afbouwen komt er oude pijn naar boven die ook een plek moet krijgen.
Een ander frappant fenomeen is dat mensen die 3 tot 6 maanden terug hun medicatie succesvol hebben afgebouwd, soms een onverwachte en hevige terugslag krijgen. Dan blijkt het weer hoe belangrijk de nieuwe vaardigheden zijn om dit op te vangen.

Toekomst
We krijgen vragen uit het hele land van mensen die iets dergelijks als het Phoenix-traject in de buurt zoeken. Dat is er niet. Onze locatie in Noord Nederland werkt dan ook niet mee. Daarom gaan wij herstelweken in Frankrijk organiseren, waar deze mensen een eerste en belangrijke aanzet kunnen maken tot het leren leven op eigen kracht. De eerste week is voor mei 2010 gepland.
We zijn er steeds meer van overtuigd dat onze aanpak een belangrijke aanvulling is op het bestaande aanbod en meer diepgang biedt en de oorzaken van depressie en angst wezenlijk aanpakt.
Er is contact gelegd met een psychiater die heeft toegezegd in voorkomende gevallen ondersteuning te willen bieden. We gaan door op de ingeslagen weg met lezingen en presentaties in zowel het reguliere als het ’alternatieve’ circuit.
Auteur Henk Visser (Doesburg).

6 januari 2009

Onttrekkingsverschijnselen bij antidepressiva

Onderstaande adviezen gelden voor het afbouwen van antidepressiva bij milde en matige depressies.

Sommige mensen kunnen zonder al te veel problemen hun antidepressiva gebruik minderen en uiteindelijk stoppen. Maar ook kunnen bij het afbouwen van antidepressiva onttrekkingsverschijnselen of ontwenningsverschijnselen optreden, vooral na langdurig gebruik van het middel (enige jaren). Dat maakt het dan moeilijk het afbouwen vol te houden. Terugval ligt op de loer. Grote onrust, onzekerheid, gebrek aan zelfvertrouwen en een scala aan andere, ook lichamelijke, klachten kunnen optreden. Het lijkt dan alsof de depressie weer terugkomt. Teruggrijpen naar de antidepressiva wordt daardoor heel verleidelijk.
Hoe kunnen deze onttrekkingsverschijnselen voorkomen of beter opgevangen worden? Onderstaande adviezen dienen bij voorkeur al vóór het daadwerkelijke afbouwen beschikbaar en eigen gemaakt te zijn.
  1. Zorg dat je stevig in je schoenen staat bij het afbouwen, doordat je de oorzaken van de achterliggende problematiek al (grotendeels) hebt aangepakt.
  2. Gebruik voor en tijdens het afbouwen voedingssupplementen die het lichaam ondersteunen om de eventuele onttrekkingsverschijnselen adequaat op te vangen.
  3. Train jezelf in vaardigheden die je helpen de afbouwverschijnselen op te vangen. Denk daarbij aan meditatie en ontspanningsoefeningen.
  4. Bouw zeer geleidelijk af: een kwart van de oorspronkelijke eenheid (antidepressiva pil) per 3 weken.
  5. Beweeg elke dag een half uur en eet gezond en zo mogelijk biologisch, bij voorkeur geen alcohol of ander fast food of snoep om jezelf te ‘belonen’.
  6. Zorg dat je een maatje hebt die je kan ondersteunen tijdens het afbouwproces.
Het lichaam is door het langdurig gebruik gewend geraakt aan de antidepressiva en protesteert als het de middelen niet meer krijgt. In het brein, maar ook elders, treden bij het afbouwen veranderingen op die een tijdelijke ontregeling tot gevolg hebben. Het zijn een soort afkickverschijnselen, net als bij andere medicijnen (slaapmiddelen).

Binnen het Phoenix-traject wordt met Kinesiologie aan de eerste 2 voorwaarden tegemoet gekomen:
  1. Verwerking van de achterliggende problematiek zonder veel praten
  2. Het met de spiertest maken van een specifieke match met de voedingssupplementen die voor jou het meest effectief zijn.
Er kan een gerichte keuze worden gemaakt uit wel 500 verschillende soorten supplementen. Hoe gerichter, des te minder voedingssupplementen er nodig zijn met een optimaal effect. Zelfs de hoogte van de dosering kan met Kinesiologie nauwkeurig worden bepaald.

Maar… antidepressiva afbouwen is toch afkicken en de eigen motivatie om te willen leven zonder antidepressiva blijft de belangrijkste voorwaarde voor succes.

Het Phoenixproject

zingevingDe teksten op dit blog zijn verzameld en geschreven in het kader van het Phoenixproject (2008-2016), een initiatief van kinesioloog en Marike Oosterheert. De bijdragen zijn geplaatst door Bert Stoop.

Labels, steekwoorden en onderwerpen op dit weblog