Echte aandacht

Echte aandacht wat is dat en wat kan het betekenen voor ons welzijn, onze gezondheid en zelfkennis?

Bewuste aandacht geven we meestal aan een ander, aan onze buitenkant en als het goed is aan onze binnenkant door voeding of de medicijnen die we gebruiken. Maar er is nog een andere vorm van echte aandacht en dat is aandacht voor onze eigen innerlijke beeldenwereld. Een mens draagt bewust en onbewust een wereld aan innerlijke beelden met zich mee. Herinneringen natuurlijk, dingen die je hebt meegemaakt. Maar ook andere beelden. De metaforische beelden, de steen op de maag, de brok in de keel en de last op de schouders, het lood in de schoenen. Als daar op een structurele manier stapsgewijs aandacht aan besteed wordt, kunnen die beelden een schat aan informatie opleveren over werkelijke oorzaken van klachten en problemen en informatie over de oplossing ervan.

Praktijkvoorbeeld
Stel iemand heeft nek en rug problemen. Versleten wervels in nek en onderrug. Slijtage, logisch toch? Niks aan te doen!
Misschien, maar als deze persoon middels de verbeelding naar zijn rug kijkt, blijkt daar een enorme wereldbol op te zitten die loodzwaar is. Hij draagt de last van de wereld op z’n rug met zich mee. Emotie is de reactie bij dit inzicht. Maar waar komt die wereldbol vandaan? Bij doorvragen blijkt moeder hetzelfde houding gehad te hebben (overbezorgdheid voor anderen) en heeft de persoon in kwestie haar als kind zo graag willen helpen, dat hij hem van heeft willen overnemen. Een veel voorkomende reactie van kinderen voor hun overbelaste ouders. Dit fenomeen kan door de generaties heen overgedragen worden. (Zit het dan in je genen of niet?)

Wat nu?
Eerst is het zaak het beeld (de bol) terug te leggen waar die hoort, in dit geval bij moeder, want het was niet van hem! Ook al is moeder al overleden, toch is deze stap mogelijk. Het gaat immers om het beeld wat deze persoon heeft van zijn rug en niet om een reële situatie. Het is allemaal maar verbeelding! Dan is vervolgens de vraag wat hij er voor in de plaats wil hebben en dat weet hij wel: levenslust! Blijkt een stuk lichter om te dragen.
Het resultaat: grote opluchting en een enorme emotionele belasting minder en wie weet, zullen de slijtageplekken verdwijnen en de rugklachten verminderen. Want ons lijf heeft een heel groot herstelvermogen en een grote wijsheid om ons dingen duidelijk te maken. We hoeven alleen maar te kijken, te luisteren en het echte aandacht geven.

Het inzicht
Het is niet de bedoeling is de last van de hele wereld op onze schouders mee te torsen.

Overbelasting
Als de draaglast groter is geworden dan de draagkracht door wat voor redenen dan ook, kunnen allerlei klachten ontstaan, ook depressieve. Het is dan belangrijk om de overbelasting te verminderen en zo de draagkracht weer te vergroten.

Aandacht

Aandacht willen we allemaal, we willen erkend en bevestigd worden. Ook aandacht is er in soorten en maten. De aandacht die ik geef of de aandacht die ik wil hebben. De aandacht die ik mezelf geef, bijvoorbeeld aan mijn lichaam, de verzorging of de aandacht voor mijn innerlijk leven, wat beweegt mij, waar heb ik last van, wat geeft of kost me energie. Deze aandacht leidt tot meer zelfkennis.
Mensen met klachten zoeken ook bewust of onbewust aandacht, in eerste instantie voor hun kwaal. En klachten gaan ook altijd met stress gepaard, wat heb ik toch en, is het erg? Eerst zoeken ze aandacht bij de naasten en als het daar niet opgelost kan worden, vervolgens bij de huisarts. Die heeft 10 of hooguit 20 minuten tijd en heeft dan vooral aandacht voor de lichamelijke kant. Hij luistert hier, klopt daar, en schrijft soms iets voor. Echte aandacht is dit niet, daar is geen tijd voor en mensen weten zelf soms niet wat ze eigenlijk willen en waar ze behoefte aan hebben.
Hoe kan je echte aandacht geven? Invoelend (empatisch) luisteren naar wat de ander te zeggen heeft, maar ook door de ander uit te nodigen en te helpen zelf aandacht te geven aan wat hem of haar wezenlijk van binnen (nog) bezig houdt. Dat geeft het gevoel echt gehoord te worden. Wordt daaraan voorbij gegaan dan kunnen (stress) klachten soms verergeren. Hoofdpijn, vermoeidheid, rugpijn, buikpijn, neerslachtige gevoelens enz. enz. Er over praten helpt soms wel, maar dat is meestal niet genoeg, vooral als het onderwerp steeds terugkomt en de omgeving er op een gegeven moment genoeg van krijgt.
Door onder begeleiding de cliënt met de eigen aandacht naar ‘binnen’ te laten gaan en voorzichtig te laten onderzoeken wat hen wezenlijk bezighoudt, brengt soms tot verrassende conclusies. Misschien is het verwerken van een verlies; van vader, moeder, opa, oma, werk, relatie, jeugd, kat of hond, status, hoe lang geleden ook, nog niet helemaal klaar. Vaak denk je dat je daar allang overheen bent, maar dat is niet altijd het geval. Je staat als het ware innerlijk nog steeds stil bij die situatie van toen, soms als klein kind van 4 of 5 jaar oud. Of is het vroeger door de ander beschadigde zelfvertrouwen nog steeds niet hersteld. Dat doet pijn en leidt ook tot stress. En stress zélf kan ook allerlei ook lichamelijke klachten geven, verergeren of in stand houden. Maar sombere gedachten behoren ook tot de mogelijke gevolgen.
Met echte aandacht kan die vicieuze cirkel doorbroken worden, waardoor klachten soms spontaan verdwijnen.

Kinesiologie en het onderbewuste

Kinesiologie is een methode die helpt beladen informatie die in het onderbewuste is opgeslagen bewust te maken en om te vormen, te transformeren in opbouwende, constructieve informatie. Zie voor meer informatie over de spiertestmethode op www.de-verbeelding.org.

Innerlijke beelden
Innerlijke beelden vormen de ‘taal’ van het onderbewuste. Door van negatief geladen innerlijke beelden (bevroren informatie) voorzichtig en stapsgewijs de lading weg te nemen middels drukpunten, komt de informatie die er in is opgeslagen stapsgewijs en hanteerbaar weer ter beschikking van het bewustzijn, waarna die veranderd kan worden in constructieve, opbouwende gedachten.

Aandacht
Negatieve ervaringen waar we op het moment van de gebeurtenis zelf niet mee om kunnen gaan, worden ‘bevroren’ opgeslagen in het onderbewuste in de vorm van een ‘beeld’. Het vormt zo een blokkade of struikelblok.
Bijvoorbeeld je hebt een klacht waar je al lang last van hebt, neem hoofdpijn. Die hoofdpijn is ook te zien als een signaal wat om aandacht vraagt. Door daar bewust naar te gaan kijken en die klacht zelf echt aandacht te geven, kun je die hoofdpijn beeldend gaan beschrijven.

Informatie
Stel, het voelt als een stevige band om het hoofd. Een band van metaal die stevig vast zit. Da’s nie leuk. Door vervolgens vast te stellen op welke acupunctuurpunten de lading vastzit en die lading weg te nemen, zal de innerlijke balans zich gaande het verbeeldingsproces steeds verder herstellen. Zo krijg je stapsgewijs steeds meer ‘zicht’ op de informatie die er bij hoort zonder van de kaart te raken. Je kunt je vervolgens afvragen hoe lang die band daar al zit. Vaak al een aantal jaren. Stel 10 jaar. Je vraagt jezelf vervolgens af wat er 10 jaar geleden speelde. Het eerste wat opkomt is meestal wel raak. Stel een probleem op het werk. Je baas heeft je onterecht beschuldigd van iets en je zit er nog steeds mee. Je bent laaiend op hem, maar dat mag en kan niet, want dan raak je misschien je baan kwijt. Dat levert veel innerlijke spanning op, gevolg hoofdpijn, je zwakke plek.

De oplossing
De vraag is nu wat je toen had willen doen vanuit je eigen kracht. Bijvoorbeeld assertiever zijn. Door alsnog in je verbeelding met terugwerkende duidelijk te zijn, de baas te zeggen waar het op staat, kun je achteraf het probleem alsnog oplossen. De spanning is weg en de hoofdpijn als signaal voor dit probleem is niet meer nodig. Doordat je er nu van bewust bent geworden dat je beter voor jezelf moet opkomen en de lading is weggenomen zal je in een vergelijkbare situatie nu assertiever kunnen reageren. Het struikelblok is een bouwsteen geworden