Stoppen met antidepressiva, de doe het zelvers

Er zijn officiële folders in omloop waarin aangegeven wordt dat het zelf stoppen met antidepressiva relatief gemakkelijk en in ongeveer 4 weken, gedaan kan worden. Het wordt aangeraden het afbouwen stapsgewijs en geleidelijk te doen. Logisch dus dat mensen op eigen initiatief, al dan niet met medeweten van hun behandelend arts, hun medicatie beëindigen. Dat gaat eerst vaak wel goed, totdat blijkt dat het toch niet zo eenvoudig is. Ze zijn dan halverwege het afbouwen of al helemaal gestopt en dan gebeurt het: een onzichtbare man-met-de-grote-rubberen-hamer komt langs, die hen weer knock out slaat. Hierdoor kan de drang om weer antidepressiva te gaan gebruiken vaak niet meer weerstaan worden. Dan is het voor de laagdrempelige begeleiders van het Phoenix-traject moeilijk om deze afkick verschijnselen nog goed op te vangen. De oude verschijnselen van depressie of angst of enorme psychische of lichamelijke onrust zijn weer terug en dat is niet te hanteren. Om dan nog een huis dat in brand staat emmertje voor emmertje te blussen is niet te doen. Als ze weer besloten hebben om te gaan slikken zijn deze mensen een illusie armer en een negatieve ervaring rijker. Ze hebben wederom gefaald en denken niet zonder deze middelen te kunnen. Ze zijn verslaafd.
Het is erg belangrijk voor mensen die willen gaan stoppen, om voor effectief en verantwoord afbouwen tijdig hulp te zoeken en zo al tijdens het gebruik potentiële smeulende brandhaarden op te sporen en te doven. Dat kan met kinesiologie relatief gemakkelijk gedaan worden. Pas daarna kan onder begeleiding en met eventuele ondersteuning van voedingssupplementen en met de parate nieuw geleerde vaardigheden om met crisissituaties om te gaan, begonnen worden met geleidelijk afbouwen.
En zelfs dan blijkt het afbouwen vaak een proces van vallen en opstaan en een van soms twee stappen vooruit en een achteruit.

Onttrekkingsverschijnselen bij antidepressiva

Onderstaande adviezen gelden voor het afbouwen van antidepressiva bij milde en matige depressies.

Sommige mensen kunnen zonder al te veel problemen hun antidepressiva gebruik minderen en uiteindelijk stoppen. Maar ook kunnen bij het afbouwen van antidepressiva onttrekkingsverschijnselen of ontwenningsverschijnselen optreden, vooral na langdurig gebruik van het middel (enige jaren). Dat maakt het dan moeilijk het afbouwen vol te houden. Terugval ligt op de loer. Grote onrust, onzekerheid, gebrek aan zelfvertrouwen en een scala aan andere, ook lichamelijke, klachten kunnen optreden. Het lijkt dan alsof de depressie weer terugkomt. Teruggrijpen naar de antidepressiva wordt daardoor heel verleidelijk.
Hoe kunnen deze onttrekkingsverschijnselen voorkomen of beter opgevangen worden? Onderstaande adviezen dienen bij voorkeur al vóór het daadwerkelijke afbouwen beschikbaar en eigen gemaakt te zijn.

1. Zorg dat je stevig in je schoenen staat bij het afbouwen, doordat je de oorzaken van de achterliggende problematiek al (grotendeels) hebt aangepakt.
2. Gebruik voor en tijdens het afbouwen voedingssupplementen die het lichaam ondersteunen om de eventuele onttrekkingsverschijnselen adequaat op te vangen.
3. Train jezelf in vaardigheden die je helpen de afbouwverschijnselen op te vangen. Denk daarbij aan meditatie en ontspanningsoefeningen.
4. Bouw zeer geleidelijk af: een kwart van de oorspronkelijke eenheid (antidepressiva pil) per 3 weken.
5. Beweeg elke dag een half uur en eet gezond en zo mogelijk biologisch, bij voorkeur geen alcohol of ander fast food of snoep om jezelf te ‘belonen’.
6. Zorg dat je een maatje hebt die je kan ondersteunen tijdens het afbouwproces.

Het lichaam is door het langdurig gebruik gewend geraakt aan de antidepressiva en protesteert als het de middelen niet meer krijgt. In het brein, maar ook elders, treden bij het afbouwen veranderingen op die een tijdelijke ontregeling tot gevolg hebben. Het zijn een soort afkickverschijnselen, net als bij andere medicijnen (slaapmiddelen).

Binnen het Phoenix-traject wordt met Kinesiologie aan de eerste 2 voorwaarden tegemoet gekomen:

1. Verwerking van de achterliggende problematiek zonder veel praten
2. Het met de spiertest maken van een specifieke match met de voedingssupplementen die voor jou het meest effectief zijn.

Er kan een gerichte keuze worden gemaakt uit wel 500 verschillende soorten supplementen. Hoe gerichter, des te minder voedingssupplementen er nodig zijn met een optimaal effect. Zelfs de hoogte van de dosering kan met Kinesiologie nauwkeurig worden bepaald.

Maar… antidepressiva afbouwen is toch afkicken en de eigen motivatie om te willen leven zonder antidepressiva blijft de belangrijkste voorwaarde voor succes.

Kinesiologie en het onderbewuste

Kinesiologie is een methode die helpt beladen informatie die in het onderbewuste is opgeslagen bewust te maken en om te vormen, te transformeren in opbouwende, constructieve informatie. Zie voor meer informatie over de spiertestmethode op www.de-verbeelding.org.

Innerlijke beelden
Innerlijke beelden vormen de ‘taal’ van het onderbewuste. Door van negatief geladen innerlijke beelden (bevroren informatie) voorzichtig en stapsgewijs de lading weg te nemen middels drukpunten, komt de informatie die er in is opgeslagen stapsgewijs en hanteerbaar weer ter beschikking van het bewustzijn, waarna die veranderd kan worden in constructieve, opbouwende gedachten.

Aandacht
Negatieve ervaringen waar we op het moment van de gebeurtenis zelf niet mee om kunnen gaan, worden ‘bevroren’ opgeslagen in het onderbewuste in de vorm van een ‘beeld’. Het vormt zo een blokkade of struikelblok.
Bijvoorbeeld je hebt een klacht waar je al lang last van hebt, neem hoofdpijn. Die hoofdpijn is ook te zien als een signaal wat om aandacht vraagt. Door daar bewust naar te gaan kijken en die klacht zelf echt aandacht te geven, kun je die hoofdpijn beeldend gaan beschrijven.

Informatie
Stel, het voelt als een stevige band om het hoofd. Een band van metaal die stevig vast zit. Da’s nie leuk. Door vervolgens vast te stellen op welke acupunctuurpunten de lading vastzit en die lading weg te nemen, zal de innerlijke balans zich gaande het verbeeldingsproces steeds verder herstellen. Zo krijg je stapsgewijs steeds meer ‘zicht’ op de informatie die er bij hoort zonder van de kaart te raken. Je kunt je vervolgens afvragen hoe lang die band daar al zit. Vaak al een aantal jaren. Stel 10 jaar. Je vraagt jezelf vervolgens af wat er 10 jaar geleden speelde. Het eerste wat opkomt is meestal wel raak. Stel een probleem op het werk. Je baas heeft je onterecht beschuldigd van iets en je zit er nog steeds mee. Je bent laaiend op hem, maar dat mag en kan niet, want dan raak je misschien je baan kwijt. Dat levert veel innerlijke spanning op, gevolg hoofdpijn, je zwakke plek.

De oplossing
De vraag is nu wat je toen had willen doen vanuit je eigen kracht. Bijvoorbeeld assertiever zijn. Door alsnog in je verbeelding met terugwerkende duidelijk te zijn, de baas te zeggen waar het op staat, kun je achteraf het probleem alsnog oplossen. De spanning is weg en de hoofdpijn als signaal voor dit probleem is niet meer nodig. Doordat je er nu van bewust bent geworden dat je beter voor jezelf moet opkomen en de lading is weggenomen zal je in een vergelijkbare situatie nu assertiever kunnen reageren. Het struikelblok is een bouwsteen geworden